Dits en dats

Ha,
Weer even een berichtje op het weblog en een stel nieuwe foto’s.

Nog een paar dagen ben ik Manokwari, daarna weer richting Senopi en hoe lang we daar dan blijven weet ik niet. Wie weet 2 wkn, wie weet 4 wkn, wie weet 4 mnd.... Al lijkt dat laatste me niet aannemelijk.
Zoals het er nu naar uit ziet..... gaan we VLIEGEND!! Met de auto zijn we blij als we er binnen 5 uur zijn, met het vliegtuig.. duurt het een half uur, EN hebben we weer een andere kijk op de omgeving! Hopelijk gaat het vliegen door. Er vliegt hier in de Vogelkop van Papua een nederlandse piloot in de om zieken en mensen te vervoeren als dat nodig is, en hij gaat maandag met een leeg vliegtuig vanaf Manokwari naar Sorong en vindt het dan leuk om tegen een heel laag bedrag ons te helpen.

Over Manokwari:
Manokwari heeft dus echt een schitterende omgeving, het ligt aan de zee met enkele eilandjes op korte afstand, overal zie je kokosbomen, strandjes en ook bergen. De luchten zijn mooi, en zeker ook de zonsondergangen.

In Manokwari zie je eigenlijk geen blanken, of iniedergeval sporadisch. Er wonen er enkelen hier, bv omdat ze in hun jeugd ook in Manokwari woonden, toen naar Nederland verhuisd zijn, en uiteindelijk toch hun roots kwamen zoeken en met papua vrouw hier zijn blijven hangen.
Als je als blanke over straat loopt of rijdt, heb je enorm veel bekijks en hoor je ook steeds opmerkingen: He Mister.... How are you..... Hello...... En kusgeluidjes hoor je ook en gejoel en dat natuurlijk vooral tegen de vrouwen alhoewel Jurgen ook wel dit soort dingen hoor van de Papua vrouwen.
Een paar dgn geleden ging ik voor het eerst zelf op de brommer; gingen er van die ettertjes meerennen zelfs, als ik weg reed bij een stoplicht. Ik maar vrolijk blijven lachen natuurlijk, maar na een aantal keer geroep en gejoel vind ik het al wel genoeg, zeker als ik zo schutterend mn eerste ‘brommer-stapjes’ maak hier.

Het opvallende is dat als je in winkels komt, dat je bijna alleen indonesiers/Javanen ziet werken en eigenaars van winkels zijn ook indonesiers of mensen van chinese afkomst. Papua’s lijken niet echt ondernemers/werknemers te zijn.
Ze worden ook niet gestimuleerd in hun ontwikkeling omdat de indonesiers die masaal in Papua wonen, de meeste en beste banen hebben. Papua’s zelf zie je bv wel als sjouwers op de luchthaven, op de vuilniswagen (die hier verassend genoeg dus wel is, qua aanzien van de stad had ik dat eigenlijk niet zo verwacht: veel vuil op straat en in de riviertjes) en op de markt hun waar verkopen: fruit, groente en pinang. Pinang is een vrucht uit een boom, die in de mond wordt vermengd met een wit kalkachtig poedertje en nog een staafje (ben er nog niet achter wat dit is). Als je hierop kauwt, komt er een enorme speekselproductie op gang en wordt heel je mond, tandvlees en speeksel rood gekleurd, en dit wordt dan steeds maar op de grond gespuugt, dus heel vaak zie je grote spetters rood op de grond liggen, en het is me al een paar keer overkomen dat iemand met wie ik praat haar mond moest legen en dit met zo’n kracht deed dat de spetters via de grond tegen mn benen ketsten. De een zegt dat pinang gebruik wordt om je tanden sterker te maken en de ander geeft toe er een beetje high van te worden. Feit is, dat ik aardig wat mensen dit voor of tijdens werktijd zie doen, dus... ehm, het zal niet zo’n sterke werking hebben?
Toch eens een keer uitproberen, dan weet ik het wel.
Ik plaats nog even wat verschillende foto’s, we zijn nog met een groepje met de boot de zee opgegaan en langs en naar een bounty eiland gaan varen. Schitterend. Wel verschrikkelijk verbrand, dus dat gaat vervellen worden.

HOERA, ik hoor net dat we inderdaad met het vliegtuig naar Senopi gaan maandag. Echt leuk!
Natuurlijk gaat Wady, het baby hondje (dat steeds stoerder en stouter begint te worden) ook weer mee. Eens kijken hoe zij het vliegen ervaart. Tot nu toe vind ze alles best: auto rijden, brommer rijden enz enz. Als ze maar gezellig bij de mensen is, ze is een echte allemansvriend. Helaas zijn er hier niet veel dierenvrienden, dus ze zal vast nog heel wat trapjes en klapjes gaan krijgen....

Oke, de groetjes weer en tot over een tijd!
Xx Jettie